بنویسیم از درد

کنار تنور پیرزن تنها،

عرق ریزان،

با دو دستان سوخته،

بوی نان سوخته

و گیسوی بلند زمستانی،

به دنبال چروک ناموازی آن نگاه طوفانی

در کلنجاری همیشه با این همدمان بی فانوس غریبه:

با دیوار, با در, با کبوتر

با تمام آسمان شهر، با لحظه های دلگیر غروبی،

پنجره های شکسته چوبی...

بقیه در ادامه مطلب

    *********

بنویسیم از درد

زیر باران اشکهای کودک،

برق چشمانش، خوراکیها، عروسک...

در نگاه مادر آهی کاشته:

"آه از کبوتر،

نامه،

سفرهای  تا ابد"

هوای این کوچه عجب سرد است!

تماشای بازی همسالان چه میدانی چه پردرد است!!!

پیچیده هنوز بوی نان سوخته

و یک کاسه ایمان سوخته

                                      ********

بنویسیم از درد

کنار دختر زیبای ساحر

قصه ی اشک انسان,

آخرین سیگار شاعر...!

فریاد پدر هر شب

پای نگاه آتش گرفته

دختر اما مادر است و دختر است و دست تنها

و دلش خسته درد

کلاغ سیاه ده نامرد

روی دوشش زخم های بی حد

«آه از کبوتر، نامه، سفر های تا ابد»

باز هم بوی نان سوخته،

و گوشه دامان سوخته،

برگ، باد و بارانی که نبارید

دست های کبود سنگی،

طناب دار، پدر و چقدر دلتنگی

حنای سرخ  خونی

مرگ شادی

شاخه گل پشت در مانده،

تازه مانده پچ پچ آبادی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: